CO TO WŁAŚCIWIE JEST TEN CYFROWY RENTGEN ?

      Cyfrowa radiografia ma wiele wspólnego z fotografią cyfrową, podobnie zresztą jak tradycyjna. Jedna i druga służy do obrazowania, czyli tworzenia obrazów. Różnica polega na różnych rodzajach promieni tworzących obraz. W tradycyjnej fotografii obraz tworzony jest przez promienie światła widzialnego odbite od obserwowanego przedmiotu. W radiografii natomiast obraz tworzony jest przez niewidzialne promienie X, czyli rentgenowskie. Przenikają one przez ciało pacjenta i zależnie od grubości i gęstości tkanki tworzą obraz odwzorowujący tę część ciała.
      W tradycyjnej radiografii rentgenowskiej do zapisywania obrazów używano klisz fotograficznych uczulonych na promieniowanie rentgenowskie. Podlegały one obróbce identycznej jak negatywy filmowe: wywoływanie, płukanie, utrwalanie, suszenie. Trwało to dość długo - ok godziny. W razie zagrożenia zdrowia czy życia, np ofiary wypadku drogowego mogło to mieć tragiczne skutki. Na szczęście ta metoda odchodzi w zapomnienie. Coraz częściej stosowana jest właśnie radiografia cyfrowa. Tutaj też używa się promieni rentgenowskich, ale obraz nie jest zapisywany na błonie fotograficznej, lecz na specjalnej płycie pamięciowej. Następnie przy pomocy skanera obraz w kilka sekund wyświetlany jest na ekranie komputera. Płytę taką można wielokrotnie używać po skasowaniu poprzedniego obrazu. Postęp jest więc ogromny, a zaoszczędzony czas oznacza szybszą decyzję lekarza, co może stanowić o życiu lub śmierci pacjenta.
      Obraz utworzony metodą radiografii cyfrowej można zapisać na dysku komputera, czy innym nośniku pamięci, edytować jak każdy iny obraz cyfrowy: powiększać, wyostrzać, czy drukować. Obraz taki jest lepszej jakości, można powiększać na monitorze dowolne fragmenty uzyskując lepszy wgląd , co może mieć decydujące znaczenie dla podjęcia prawidłowej diagnozy. Obraz taki można przesłać siecią do konsultacji, co również ułatwia lekarzowi podjęcie decyzji co do metody leczenia.
      Kolejny aspekt to zmniejszona dawka promieniowania - radiografia cyfrowa potrzebuje znacznie mniejszych ilości promieniowania do uzyskania obrazu. Ilość wchłoniętego promieniowania w typowych przypadkach nie ma żadnego znaczenia dla zdrowia. Ilość wchłoniętego promieniowania liczona jest w jednostkach zwanych milisiwert – mSv. Wszelkie obawy dotyczące szkodliwości badań rentgenowskich powinny rozwiać liczby:

      1./ Jednorazowo, w sytuacjach wyjątkowych, np. przy ratowaniu życia ludzkiego, dopuszczalną granicą dawki promieniowania jest 500 mSv
      2./Dla osób zawodowo mających do czynienia z promieniowaniem dopuszczalna roczna dawka to 20 mSv
      3./Promieniowanie tła, czyli promieniowanie które nas otacza na codzień powoduje, że wchłaniamy około 2,5 mSv rocznie.